Tradicija izrade ćilima duga je nekoliko hiljada godina. Nekad korišćeni kao zaštita od hladnoće i prašine, vremenom su postali predmet visokih umetničkih vrednosti i kompleksnih kulturnih značenja.

Pretpostavlja se da reč ćilim potiče od persijske reči “gilim”, koja je kod nas ušla u upotrebu posredstvom Turaka. Označava višefunkcionalnu tkaninu izrađenu u glatkim tkačkim tehnikama, pravljenu i korišćenu na širem geografskom prostoru: na teritoriji današnje Turske, na Balkanu, Kavkazu, u Iranu, Avganistanu, Pakistanu, centralnoj Aziji, u severnoj Africi... Ćilim je služio kao prostirka, prekrivka, pokrivka za ležaj, zastirka na podu, prekrivač za klupe, ali i konje, izuzetan ukras za zid, ogrtač po hladnom vremenu.

Imao je široku primenu u svakodnevnom, prazničnom i verskom životu u seoskim i nomadskim domaćinstvima (gde je upotrebljavan i za transport). U manjoj meri korišćen je i za opremanje gradskih enterijera, gde je izrađivan u specijalnim manufakturama, kao i u dvorskim radionicama, pošto je i među najbogatijima bio visoko cenjen kao dekorativna tkanina.

Najsavršenije tkačko stvaralaštvo na prostoru Srbije svakako je nadaleko poznato pirotsko ćilimarstvo. Na njegov nastanak i razvoj uticao je niz složenih, društveno-istorijskih, ekonomskih, religijskih činilaca. Izrađivani od vlasnate, vrlo kvalitetne i tanko opredene vune, tehnikom klečanja na vertikalnom razboju, cenjene pirotske primerke odlikuje bogatstvo i raznovrsnost geometrijskih ornamenata ukomponavanih u centralni prostor i u sistem bordura.

Raskoš ovim upotrebno-umetničkim predmetima daju razvijene kompozicije s originalnim kolorističkim kombinacijama i prepoznatljivim motivima.

Inspiraciju za njihovo ukrašavanje tkalje su nalazile u samoj prirodi.

Na izložbi u Etnografskom muzeju, koja je bila otvorena do 15. decembra, bila su izložena trideset i dva najreprezentativnija primerka iz trezora prestoničke muzejske kuće, čija zbirka tekstilnog pokućstva sadrži 165 ćilima, nastalih u Pirotu između 1792. i 1932. godine (ostali su predstavljeni digitalnim putem).

Najznačajnije primerke kolekcije čine dva ćilima s beskrajnom šarom i 24 batala - ćilimi velikih dimenzija sa složenim ukrasima i izuzetnim likovnim i tehničkim odlikama.

Kroz postavku moguće je pratiti razvoj umetničkog zanata i dostignuća narodnih kreatora tokom tri istorijska perioda: prvi period 1792.-1877. (ili turski period) - kada je ćilime uglavno koristila turska vojska i seosko stanovništvo; drugi - nakon oslobođenja 1877.- 1907, kada oni postaju simbol prestiža i neizostavan dekor na svim javnim, političkim, sportskim manifestacijama, ćilimima se opremaju kraljevske i arhijerejske rezidencije i enterijeri važnih državnih institucija; i primerci iz trećeg perioda - 1907-1932, koji se udaljuju od autentičnog stila pirotskog ćilimarstva.